Door: Ronald van Grinsven & Antoinette van Grinsven – Raijmakers

Tja ik moet heel eerlijk bekennen dat ik een minnares er op na hou. Ondanks dat ik met Rosmalen getrouwd ben, al bijna 50 jaar lang. Ze is ook "skôn" een mooie dame, vaak genoemd als de parel aan de Maas. Ik spreek over Bokhoven, het durpke waar ons mam vandaan komt, gelegen in de bocht van de Maas. Een paar straten groot, en al in 1970 ingelijfd door Den Bosch. Ik denk dat vele van ons stiekem wel zo’n minnares hebben, want er is natuurlijk veel getrouwd over en weer tussen de boerendurpkes, Tja Bokhoven, een Heerlijkheid van oudsher. We hadden er bijna gewoond in dit "kasteeltje", maar uiteindelijk heeft mijn wieg gestaan in de oude brandweer kazerne van Rosmalen.

Maar de vakanties waren in Bokhoven. We waren er graag. Het is een soort Rosmalen maar dan in miniatuur. Ik herinner me nog goed de weg er naar toe bijna elke zondag, door de polder wat nu de Maaspoort is, of over de dijk via oud Empel, die kon je nog helemaal afrijden tot Treurenburg toe, zo over fort Crèvecoeur dan de sluis bij Engelen passerend rechts de dijk op en rijden maar de Maas volgend tot aan Bokhoven. Heb een tijd geleden dezelfde route eens terug gereden. Alles is vol gebouwd, over de dijk van Empel kan niet meer, alleen zigzaggen door de Maaspoort, of de snelweg. Met de fiets kan je deze oude dijk route nog wel rijden.

Hoe mooi kan het zijn en hoe bevoordeeld ben je, als je ouders uit twee prachtige plaatsen komen. Rijk aan het boerenleven en schoonheid en vol historie. Nee, ik weet het zeker, ik hou mijn minnares er lekker bij, voor altijd, wat men er ook van vind. Als je ooit niks te doen hebt en wil gaan fietsen, ga er eens kijken proef de rust en de stilte lekker met het wind in je ruggetje en het zunneke op oew kupke … Je waant je als een vorst in "Brabant".