(Heemkundekring Rosmalen/Ons Rosmalen)
Door: Ronald van Grinsven & Antoinette van Grinsven – Raijmakers
D’n Pannenkoek kan zomaar een bijnaam zijn van iemand uit ons durpke, maar goed we spreken hier over de eetbare versie uit een pan.
Bij ons worden vaak oude dingen van vroeger naar bovengebracht, niet zo verwonderlijk als je in huis woont met een moeder van 91 en een vader van bijna 94. Aan de tafel kwam vandaag bij ons Ma de pannenkoek naar boven, omdat ze die wilde voor het middageten.
De pannenkoek wordt door vele gezien als oer Brabants, maar toch is dat niet helemaal zo. De eetbare platte koek althans het recept werd meegenomen door de kruisvaarders vanuit China en Nepal. Dat men hier in Brabant de pannenkoek naar een hoger level tilde is natuurlijk een ander verhaal. Maar in de 12de eeuw kwam de “koek” hier heen. De pannenkoek is wereldwijd verspreid in diverse vormen en smaken, makkelijk te maken en vaak smakelijk je maag strelend.
Ons ma wist te vertellen dat er veel pannenkoeken werden gegeten met de carnavalsperiode. Dat blijkt samen te hangen, niet zozeer met de carnaval zelf, want immers in het niet zo verre verleden was carnaval niet overal het feest wat het nu is. Hier in ons Durpke kende men geen echt carnaval voor de oorlog. Dat men rond die periode veel pannenkoeken nuttigde lag meer bij het christelijk feest Pasen. Dit feest begon met een vastenperiode, je kent het wel de Vastenavond. De dinsdag voor Aswoensdag dan wilde men de eieren die over waren nog gauw voor het Vasten opmaken. Maar ik neem aan dat later de pannenkoek een goede bodem was om carnaval te gaan vieren.
Maar hier was de Pannenkoek nog lang ingeburgerd op woensdag. Elke woensdag stond ons mam met haar schort voor, de pannenkoek te bakken in een zwarte koekenpan. Hongerig van het zware werk op school door de straten rennend, hijgend bij de achterdeur zagen we de pannenkoeken al op een bord liggen. Met veel te grote ogen aten we ze allemaal in gedachte al op.
Een wedstrijd wie het meeste op kon, je broeksknoop gespannen. De laatste pannenkoeken at ons moeder voor ons wel op. Vol en voldaan ging je vrije middag in, heerlijk voetballen om die volle buik toch enigszins op peil te krijgen. Een echte “traditie” hier in huis. Als ik de la open trek waar alle pannen liggen zie ik in de hoek nog steeds die oude zwarte pan liggen. Elke keer als de pan en ik elkaar aankijken, zien we ons Mam staan op de woensdagmiddag, haar schort, het fornuis, maar vooral haar liefde om onze hongerige maagjes te voeden met overheerlijke pannenkoeken. Ma je bent de liefste moeder “ter wereld” ook al kan je ze nu niet meer bakken, wij doen het nu met liefde voor je…….
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.