(Heemkundekring Rosmalen/Ons Rosmalen)
Door: Ronald van Grinsven & Antoinette van Grinsven – Raijmakers
Un speld op oew jaske…..
We nemen u mee naar de “roerige” jaren 80, om precies te zijn 1983.
Op een woensdag middag spelend bij de bakkerij van d’n Bies, brachten Anne-May en ik een bezoekje aan Tante Jet. Die woonde boven de winkel van Verbiesen. Een vrolijke vrouw die je graag trakteerde op snoepjes. Maar we kregen dit keer nog wat extra’s. Tante Jet, opende haar portemonnee en schoof ons ieder een gulden in ons hand.
Ga maar wat van die ronde dingen halen bij Hans van Liempt zei ze. Tja die ronde dingen, oftewel buttons. Wie heeft ze van mijn generatie niet gedragen, in alle kleuren en vormen glinsterend als goud op je “jaske”. Het leek wel een kleuren symfonie al die glitters en praal, aangevuld met de namen van de bekende bands en popzangers. Liepen we zo trots als een pauw rond te paraderen over het schoolplein met al dat “behang op oew jaske”
Wij natuurlijk op een draf naar Hans van Liempt, de gulden nog stevig in je hand gedrukt. Gelukkig was het maar een stukje van D’n Bies naar destijds de Coppens-passage. Aangekomen bij de passage, voelde je je al een koning. De grote schuifdeur deed galant zijn werk. Waarna de bruine tegels, je voetstappen moesten trotseren.
In de verte rechts achter zag je het reclamebord van de platenzaak het plafond van de passage versieren. Daar moeten we zijn… nog een spurt, niet te hard want anders belanden we in de platenbakken, die uitnodigend voor de winkel stonden. De mooiste en kleurrijkste LP hoezen moesten je verleiden tot aanschaf. Maar goed, we hadden maar een gulden, dus tussen de platenbakken door gauw naar binnen schieten. Om vervolgens naar een rek vol buttons te gaan staren. Welke zal ik nemen? 2 buttons voor die gulden of een Gitaarbutton.
Ik weet nog wel dat mijn keuze viel op een gitaar button, een van de Golden Earring. Afrekenen bij die vriendelijke dames daar. En hoppa gelijk op “oew Jaske”. Terug paraderend met je nieuwe aanwinst. Het leek wel goud voor ons.. Tja die ene gulden deed wonderen. Je woensdagmiddag was gevuld. Je was voldaan met een speldje en plezier. Bij thuiskomst vol teugen te vertellen wat je had meegemaakt. “Tante Jet” is al lang niet meer onder ons, maar als ik er aan terug denk wist zij op dat moment de juiste snaar te raken. Een stukje geluk in je leven die naarmate de tijd verstrijkt onbetaalbaar wordt……
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.