Vergeleken met het langebaan-kampioenschap in mei 2023, hebben De Treffers Rosmalen dit weekend opnieuw vooruitgang geboekt: mochten van de zomer 26 Treffers zich inschrijven op in totaal 102 nummers, op het Brabants kampioenschap op de korte baan zijn dat er 27, op 115 nummers!

 

Debutanten als Eline van de Wal en Evelien de Rooij deden het dit eerste weekend uitstekend. Megan Claassen kwam, na jaren waarin ze nauwelijks kon trainen, weer heel dicht bij haar oude niveau. Joris van Keulen zwom de 100 meter vrije slag voor het eerst onder de minuut. De “oudjes” Danny Visser (27) en Bart van Rosmalen (37) gaven veel van hun véél jongere concurrenten het nakijken. Floris van de Wal pakte wederom drie medailles. Brent van de Sande was er tweemaal dichtbij. En voor het eerst was ook Pien Walstra op het podium te zien: zij werd 2e op de 800 meter vrije slag.

 

Met vier coaches aan het bad (Andries Kamstra, Antoinette van Keulen, Frans Vis en Bertram Westera) kon de technische staf goed in kaart brengen wat nog beter kan, maar ook waar de groep er beter voor staat dan verwacht.

 

Andries Kamstra: “Het succes in 2023 overviel ons een beetje. Je wilt niet dat dat eenmalig is. Zwemmers hebben zo’n toernooi meegemaakt en willen daar opnieuw heen. Ons jaarplan was gericht op competitieve zwemmers, maar niet met zoveel ambitie dat je zulke aantallen kampioenschapszwemmers verwacht. En nu heeft ineens ruim de helft van de wedstrijdgroep véél hogere verwachtingen. Van zichzelf én van ons! Die groep mogen we natuurlijk niet teleurstellen, maar tegelijk hebben de meer relaxte zwemmers zich altijd heel erg thuis gevoeld bij ons. En ook die groep willen we blijven bieden waar ze behoefte aan hebben.”

 

Dus ging het trainersteam in gesprek met de zwemmers over hun motivatie en doelen. Vervolgens werden de trainingen daarop aangepast. En ook werd de afstemming tussen de trainers van verschillende deelgroepen verder verbeterd.

 

“Sommige veranderingen waren best even wennen. Zwemmers kwamen met vragen, en zagen niet allemaal meteen het nut. Maar toen we dat uitlegden, groeide het geloof dat het iets zou gaan brengen.”

 

Wat merk je dan aan de zwemmers?

 

Frans Vis: “Nou, bijvoorbeeld dat ze beslissingen in het teambelang beter begrijpen en accepteren, ook als het niet de door henzelf gehoopte uitkomst is. Bijvoorbeeld dat ze in een estafette niet hun favoriete onderdeel zwemmen. Daarnaast dat ze tegenslag sneller omzetten in iets positiefs. Brent had bijvoorbeeld vorig jaar meerdere medailles, maar dit weekend lukte het net niet. Hij baalde echt verschrikkelijk, maar zette wel al snel de kop weer om.

 

“Tja, hij kon natuurlijk niet zijn estafetteteam in de steek laten door erin te blijven hangen. Hij richtte de blik meteen op een volgend doel: als startzwemmer zorgen dat Joris, Linde en Sophie een goede uitgangspositie hadden voor de rest van de estafette. Dat deed hij voorbeeldig. Ook in dat mentale stukje ontwikkelt hij zich. En gelukkig niet alleen hij!”

 

Dus het gaat niet alleen om prijzen winnen?

 

Antoinette van Keulen: “Ik durf wel te zeggen: prijzen zijn hooguit de slagroom op de taart. Als groep elkaar helpen om het beste uit jezelf te halen, dát is de kern. Het doel is vaak niet een prijs, omdat je meestal wel kunt voorspellen dat dat er niet in zit. Het is eerder: bepaalde fouten niet meer maken, leren van de fouten die je nog wel maakt, je taak in het estafetteteam goed uitvoeren, je medezwemmers maximaal steunen – je kunt jezelf zoveel doelen stellen.”

 

“Van medailles halen word je niet zomaar een beter of gelukkiger mens. Samen een stip aan de horizon hebben, samen met plezier daaraan werken, en samen succes hebben én tegenslag verwerken – je kunt je afvragen of dat niet veel meer betekent dan een stukje metaal aan een lintje.”